Technologie odgrywają coraz większą rolę w życiu człowieka. Rzeczywistość wirtualna staje się drugą częścią normalnego życia. Niesie to ze sobą dużo zagrożeń. Równocześnie technologia pozwala na lepsze wykorzystanie wiedzy człowieka do diagnozy i wspomagania psychoterapii i zajęć z psychologiem. Informatycy to dziś kłócą się, czy wykorzystanie technologii w medycynie i psychologii będzie szczytowało teraz czy dopiero w roku 2070.
To szczególnie istotne zagadnienie w dobie pandemii Covid-19, gdzie zajęcia terapeutyczne i spotkania z psychologiem odbywają się online. Kontakt z terapeutą jest niejako utrudniony ale z drugiej strony możliwy pomimo konieczności zachowania dystansu. Pokój, w którym przebywa pacjent jest mu znany i lubiany, tworzony przez niego wiele lat, można więc wnioskować, że sprzyjający poczuciu bezpieczeństwa podczas terapii.
Zdrowie psychiczne i rzeczywistość wirtualna z jednej strony sprzyja pojawieniu się lepszego samopoczucia pacjenta, z drugiej powoduje duży dystans miedzy pacjentem a terapeutą. Zagrożenia płynące z rozwoju technologii są jednocześnie korzyściami w obliczu pandemii covid-19. Jednocześnie istnieje możliwość wykorzystania rzeczywistości wirtualnej do pracy z pacjentami w psychoterapii: tworzenia awatarów z pacjentem, na które ten by przenosił swoje problemy, przeżycia i emocje. Wówczas zyskałby nie tylko możliwość tzw. „wyżycia się” ale też dałby mnóstwo informacji psychologom na temat jego funkcjonowania i stabilności umysłu.
Zdrowie psychiczne i rzeczywistość wirtualna nie muszą być wrogami. Dzięki różnorodnym zastosowaniom mogą sprzyjać optymalniejszemu wykorzystaniu terapii psycholog -icznej na odległość. Praca zdalna nie musi wiązać się z nieprzyjemnym kontaktem na dystans. Może stać się inną rzeczywistością, w której możliwe jest przeprowadzanie terapii w zmiennych warunkach rzeczywistości tradycyjnej. Przykładowo gdy pojawi się zagrożenie wirusowe.